بیماری کانیبالیسم در طیور و راه های درمان آن
کانیبالیسم یا همان همخواری یکی از خاص ترین بیماری ها بین پرنده می باشد که بیشتر از همه در مرغ ها دیده می شود. در واقع پرنده ها با ابتلا به این بیماری اقدام به صدمه زدن و خوردن خود یا حتی همنوعان اطراف خود می نماید. بر اساس آمار ها و بررسی های انجام شده این بیماری تحت تاثیر چند عامل رخ می دهد که مهم ترین آن نقصان برخی مواد مغذی در رژیم غذایی پرنده است.
بیماری کانیبالیسم در مرغ ها و دیگر پرنده ها می تواند با شدت زیادی رشد کرده و گسترش پیدا کند. بروز این مشکل در گله های بزرگ مرغ و سالن های پرورش طیور می تواند زیان و خسارت قابل توجهی را به پرورش دهنده وارد نماید؛ چرا که پرنده مبتلا شروع به نوک زدن خود و پرنده های اطراف خود می کند. بیماری کانیبالیسم در مرغ ها بیشتر در دوره تخم گذاری دیده شده است.
علل اصلی بیماری کانیبالیسم در مرغ ها
بیماری کانیبالیسم که به دگر خواری نیز مشهور است، به دلیل تحت تاثیر قرار دادن رفتار پرنده و پایین آوردن ایمنی بدن آن می تواند شرایط را برای ظهور دیگر بیماری ها نیز به وجود بیاورد. یک پرورش دهنده صاحب نظر و با تجربه باید در این حالت با تشخیص به موقع، اقدامات لازم را برای جلوگیری از این مشکل در راس اولویت های خود قرار دهد.
علل اصلی بیماری کانیبالیسم در مرغ ها
با توجه به داده ها و اطلاعات بدست آمده از منابع مختلف، بیماری کانیبالیسم در مرغ ها و دیگر پرنده ها نه از طریق ویروس بلکه به وسیله یک شرایط خاص یا حالت رفتاری در پرنده ظاهر می شود، که در ادامه به بررسی آنها می پردازیم:
نور محیط
یکی از فاکتورهای دخیل در ایجاد بیماری کانیبالیسم نور محیط میباشد. چنان که نور شدید به مدت زیاد در سالن پرورش پرنده حاکم باشد، باعث بروز برخی رفتار های بد و خشن در پرنده شود.
رژیم غذایی ثابت
چنانچه پرورش دهنده یک رژیم غذایی خاص را بدون تغییر برای پرنده های خود اعمال کند، به دلیل نقصان ها و کمبود برخی مواد غذایی، پرنده دچار مشکل شده و رفتارهای غیر عادی در ان پدیدار می شود.
دمای محیط
بالا بودن دمای مکانی که پرنده ها در آن نگهداری می شود می تواند زمینه را برای رشد بسیاری از میکروب ها ایجاد کند و مهم تر از همه باعث ظهور بیماری کانیبالیسم بین پرنده شود.
تعداد اعضای گله
با استناد بر بررسی های صورت گرفته اگر شما در یکی محیط کوچک تعداد زیادی پرنده نگه داری کنید به دلیل بالا بودن استرس، پرندها شروع به نوک زدن خود و همدیگر خواهند کرد. بیماری کانیبالیسم در مرغ ها بیشتر به همین دلیل رخ می دهد.
ترس و استرس
اگر مکانی که برای پرورش و رشد پرنده ها در نظر گرفته اید آرام و استاندارد نباشد، فاکتور های زیادی می تواند باعث ایجاد ترس و وحشت در پرنده شود و پیرو این امر پرنده ها حالت پرخاشگرانه به خود می گیرند.
سیستم تهویه
تامین کردن اکسیژن و هوای تازه و مهم تر از همه دفع گاز کربن دی اکسید در سالن نگهداری مرغ و بلدرچین از اهمیت زیادی برخوردار است و به عنوان یکی از عوامل پیشگیری بیماری کانیبالیسم در نظر گرفته می شود.
دانخوری و آبخوری
اگر در یک محیط بزرگ تنها تعداد چند عدد دانخوری و آبخوری برای پرنده ها در نظر گرفته شود، پرنده ها به اجبار برای ادامه زندگی به سمت دانخوری ها و آبخوری ها حرکت می کنند و در این حالت تراکم زیاد جمعیت می تواند باعث بروز بیماری کانیبالیسم شود.
پرورش گونه های مختلف در یک مکان
پرورش گونه های مختلف در یک مکان
اگر شما در یک سالن چندین گونه پرنده نگهداری کنید، به دلیل کنجکاوی و ترس برخی رفتار های خشن در پرنده ها نسبت به هم ایجاد می شود که زمینه را برای کانیبالیسم به وجود می آورد. شایان ذکر است که پرنده های مبتلا می توانند خود یا پرند های اطراف خود را نوک بزنند.
بیماری کانیبالیسم چه رفتارهایی را در مرغ ایجاد می کند؟
در این قسمت از مقاله می پردازیم به بررسی این که بیماری کانیبالیسم می تواند باعث ایجاد چه رفتارهایی در مرغ شود؛ با ما همراه باشید…
نوک زدن به پرها
یکی از نشانه هایی که بیان گر ابتلای مرغ به بیماری کانیبالیسم است، نوک زدن آنها به پرهای خود یا پرنده های اطراف می باشد. در واقع انگل و حشرات مختلف می تواند باعث ایجاد خارش در بدن پرنده شود و در این حالت مرغ با نوک زدن به بدن خود در واقع اقدام اولیه را برای ایجاد بیماری کانیبالیسم انجام می دهد.
نوک زدن به سر
چنانچه مشاهده کردید پرنده ها با هم درگیر شده اند و به کله هم نوک می زنند، باید در سریع ترین زمان ممکن اقدامات لازم را برای خاتمه دادن به این درگیری در نظر بگیرید. باگر سر و تاج مرغ زخمی شود دیگر پرنده ها با دیدن خون تحریک شده و به جان هم می افتند.
صدمه زدن به انگشتان
بیماری کانیبالیسم شکل خاصی ندارد و به همین دلیل می تواند در جوجه، مرغ یا سایر پرنده در شکل های متفاوت ایجاد شود. دیده شده که جوجه در صورت مبتلا شدن به انگشت ها و ناخن های خود صدمه می زنند. البته این حالت بیشتر زمانی زخ می دهد که دانخوری و آبخوری بلندتر از خود جوجه باشد.
نحوه جلوگیری از بیماری کانیبالیسم در مرغ
همانطور که در قسمت های قبل توضیح داده شد، بیماری کانیبالیسم در مرغ شکل یا حالت خاصی ندارد و با توجه به شرایط محیط می تواند به صورت متفاوت ظاهر شود. از این رو پرورش دهنده باید تمامی اقدامات لازم را برای از بین بردن فاکتورهایی که می تواند زمینه را برای ظهور این بیماری ایجاد کند در اولویت قرار دهد.
برای تغذیه مرغ ها می توانید انواع سبزیجات و علوفه در اختیار آنها قرار دهید تا در واقع پرنده برای درگیر شدن فرصت پیدا نکنند.
نوری که برای سالن در نظر میگیرید باید به زنگ قرمز باشد، تا باعث آرام شدن مرغ ها شود. البته باید به این نکته هم توجه داشت که استفاده از نور قرمز کار تشخیص خون یا زخم را برای پرنده ها مشکل می کند.
نوک چینی مرغ ها از دیگر فاکتورهای مهم برای جلوگیری از ابتلای آنها به کانیبالیسم یا دگر خواری است. البته این کار بسیار تخصصی بوده و باید توسط یک فرد مجرب صورت بگیرد.
برای جلوگیری از هر گونه مشکل بهتر است که مرغ ها و جوجه های ضعیف و صدمه دیده را از پرنده های سالم جدا کنید تا هیچ درگیری بین آنها رخ ندهد.
کمی نمک به رژیم غذایی پرنده ها بیفزایید تا آنها را به آب خوردن ترغیب نماید. البته از ریختن نمک به آبخوری آنها خودداری کنید. همچنین باید آب تازه به صورت دائم در اختیار پرنده قرار دهید.
همواره جیره غذایی که برای مرغ ها و جوجه ها در نظر گرفته می شود، به دلیل نبود برخی مواد مغذی نمی تواند تمامی نیازهای آن ها را رفع کند. از این رو پیشنهاد می شود که از انواع پروتئین ها، ویتامین ها ومکمل ها در رژیم غذایی مرغ های بکار ببرید.
جهت از بین بردن آلودگی محیط و انگل هایی که باعث خارش مرغ ها می شود، حتماً باید آنتی بیوتیک ها و اسپری های مخصوص بهره گیری کنید. همچنین شما می توانید با استفاده از سمپاش، کل سالن را قبل از انتقال پرنده ها پاکسازی نمایید.
حتماً باید با توجه به اندازه سالن و تعداد پرنده ها از تعداد مناسبی دانخوری و آبخوری بهره گیری کنید، تا مانع ازدحام مرغ ها در یک نقطه شوید.
